YOLUN UZUN, YATTIĞIN YER TURUNCU OLSUN

İki ayrı deplasman hikâyem var İbo Dayı ile ilgili.

Birincisi şampiyon olduğumuz yıl,
2015-2016 Sezonu Boluspor maçı, hafta içi.
Salı yada Çarşamba günü,
Saat 16.00 maçı ve grup deplasman yapmış.
Gencecik çocuklar. Çoğu 16-18 yaşındalar.
Açlar, acıkmışlar.
İbo Dayı gelip, “Çocuklar için stat yakınından yiyecek bir şeyler yapabilir miyiz.” dedi.
Aralarında yöneticilerimizin de olduğu 5-6 kişi ile oturup yemek yerken 1 tanesi bile “Tamam” demedi.
Kalkıp pazardan peynir, domates ve pide ekmek aldık.
Çocuklar maç öncesi onu yedi.

Bir diğer maç Galatasaray deplasmanı.
Nevizade'de maç öncesi deplasman takımı taraftarı olarak oturduk, rakı-balık yaptık.
Sonrasında stada geçtik.
Alkol seviyesi çok olmasa da İstanbul deplasmanları zor geçiyor.
Ayakkabıyı bırak, çorabını çıkarmanı isteyen polisle münakaşa ettik.
4 polis varken bir anda 8-10 oldular.
Ben de alkolün etkisi ile elinizden geleni ardınıza koymayın dedim.
itişirken İbo Dayı gelip o kadar polisin içinden beni aldı.

Yolun uzun olsun. 
Yattığı yer TURUNCU olsun İbo Dayı.